She’s lost control..

Lubieżnym dźwiękiem ucho łechtanie.
Oko patrzące na Nią.
Wstydu rumieniec na poliku.
Nerwowe wybijanie rytmu na kolanie.
„Wtem prychnęła z nieokrzesanej uciechy..”
Trzy stukoty zboczeń w przerwach na oddech gorący.
„Lolito,światłości mojego życia,ogniu moich lędźwi.”

Zdrowie chorego najwyższym prawem..

Robię dziwne foty.

Cierpię na chroniczną bezsenność,która zmusza mnie do wchłaniania dobrego,biedronkowego jedzenia,bo przecież bezczynne leżenie zabiera najwięcej energii,

Chodzę na Strachy na Lachy.Skaczę,krzyczę,śmieje się do chłopaka-gumy w czerwonym,o oczach niewiarygodnie obłąkanych.

I choruję..

Zastanawiając się czy ruda Pani zawsze tak urokliwie wygląda podczas snu i czemu mój wygląd chorobowoprzeziębieniowoskmarkowy tak daleki od tego.

Dnienie..

Marcin Świetlicki – Dnienie
Rozwidniam. Widzę. Jestem na dnie.
I nie jest ładnie. Jawnie i dennie jest mi.
Dnieje. Widzę dokładniej.
A nieboskłonem odwrócone dno.

Niezbyt spieszno mi do układania zdań dłuższych,złożonych podrzędnie, spełnionych nadrzędnie.
Siedzę,patrzę i wyobrażam sobie..
Na lince kartek kilka.Subtelny uśmiech Nosowskiej,opatrzonej w oczy tekturowe o treści : „Wolna szkoła! Religia do kościoła!”.

A ponadto zasłuchuję się w female vocalists,o nieco niesfornym charakterze.

Czekam aż świat zazieleni się na śmierć..

Potrzebuję wiosny ..